HELÂLE RİÂYET ETMEK
Hâce Bahâüddîn Şâh-ı Nakşibend (k.s.) Hazretleri helâle riâyet etmek hususunda çok itinâ gösterirler ve şüphelilerden de son .derece kaçınırlardı. Husûsiyle sohbet meclislerinde: "İbâdet on cüzdür. Bunun dokuzu helâl talebinde olmak, bir cüz'ü İse diğer amellerdir." mealindeki hadîs-i şerîfi okurlar ve amel edilmesini emir ve işaret buyururlar idi.
Hâce Nakşibend Hazretleri'nin yedikleri kendi zirâat-lerinden olup, her sene bir mikdar arpa ve bir mikdâr böğrülce ekerlerdi. Onun dahi tohumu, tarlası, suyu ve kullanılan öküzleri hususunda tamamıyla ihtiyatlı idiler. Sohbet-i şerîflerine bir çok âlim gelip teberrüken yemeklerini yerlerdi.
Şâh-ı Nakşibend Hazretleri çoğu vakit yemek pişirilmesinde ve sofra hizmetinde bizzat gayret gösterirler idi ve yemek yenirken kalb huzuru için dervîşlere tavsiye buyurarak ve bu hususta mübalağa ederler idi. Dervişlerden biri bir lokmayı gaflet ile yese hemen onu şefkat ve terbiye yoluyla ikâz ederdi, ve eğer bir yemek, öfke ile ve nefse zor ve çirkin gelerek pişirilmiş İse onu yemezler ve dervişlerden dahi bir ferde yedirmezlerdi.
Hâce Nakşibend Hazretleri bir kere Gadyut denilen mahalle aittiler. Bir derviş önlerine yemek getirdi. Buyurdular ki bu yemeği bize yemek lâyık değildir. Şu sebepten ki öfke ile pişirilmiştir Ununu kalburdan geçiren ve yoğurup pişiren öfkeli idi.
Eğer bir kevgiri öfke ve gazap ile bir çömleğe sok-salar o yemeği de yemezler ve şöyle buyururlar idi:
"Öfke, gaflet nefse zor ve çirkin gelerek yapılan İşte hayır ve bereket yoktur, nefsin hevâsı ve şeytân ona yol bulmuştur."
"Sâllh ameller ve güzel fiiller ancak helâl lokma ile işlenebilir. O da gaflet İle yenmemeli, bilakis kalb huzuru ve uyanıklık ile yenilmelidir. Bu hâl bütün vakitlerde vukuf ve uyanıklık üzere bulunmaya ve-sîle olarak namazda dahi kalb huzurunu tahsîl etmeye sebep olur."
| 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder