MANZUM MENKIBE ---- EBÛ UBEYDE
Sağ iken Cennetle, müjdelenen şahabı, "Ümmetimin emini", lakabının sahibi.
Otuz bir yaşındayken, girdi İslâm dinine, Din için çok uğraştı, acımadı kendine.
Bedir Savaşında da, kılıcım çekerek, Saldırdı kâfirlere, asla çekinmeyerek.
Allah için, ask ile, saldırırken küf fara, Kendi öz babasıyla karşılaştı bir ara.
O dahi fark etmişti, karşısında oğlunu, Öldürmek istediler, o onu, o da onu.
Babası kâfir olup, mümin idi kendisi, Çektiler kılıçları, karşılıklı ikisi.
Çetin bir mücadele, başlamıştı ki o an, Tarihte az rastlanan, hâdiseydi bu olan.
Babasıyla bir müddet cenk eden bu mübarek, Kaldırdı kılıcını, sonra Allah diyerek,
İnliyorken cenk yeri, onun Allah sesinden, Bir anda yere serdi, tutarak ensesinden.
Bu hâdise üstüne, geldi Cibril-i emin, Şu vahyi göndermişti, ona Rabbül'âlemîn;
(Allah ve Resulüne, iman eden kimseler, Allah düşmanlarına, muhabbet beslemezler,)
|
GÜNÜN SÖZÜ
Her münakaşanın temelinde birisinin cahilliği yatar.
Louis D. Brandeis |
YEMEK MENÜSÜ
· KARIŞIK DOLMA
· MERCİMEK ÇORBA
· YOĞURT
· BÖREK
|
ÇOCUĞUNUZA İSİM
Erkek: ABDÜZZAHİR: (Ar.) Er. - Varlık ve birliği sonsuz sayıda eserler ve delillerle belli olan Allah'ın kulu. - ez-Zahir, Allah'ın isimlerindendir. (bkz. ez-Zahir).
Kız: BATIGÜL: (Tür.) Ka. - Batı'da açan yetişen gül.
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder