ANA BABAYA HÜRMET
Ana babaya karşı alçak gönüllü olmak, hayatta oldukları müddetçe onlara hizmet etmek ve böylece onların rızâsına nail olmak, emirlerine ta'zim edip onlara tevazu göstermek onların üzerimizdeki haklarındandır.
Resûlullâh (s.a.v.) "Burnu yere sürtülsün, burnu yere sürtülsün, burnu yere sürtülsün!" buyurdu. 'Kimin, yâ Re-sûlallâh?' denildi. Buyurdu ki "Yaşlılık günlerinde ana ve babasından birine veya her ikisine yetişip de (onlara hürmet ederek) cennete giremeyen kimsenin (burnu yere sürtülsün)."
Evlatları sesini onların sesinin üstüne çıkarmaz. Konuşurken onlara bağırmaz, hafif ve tatlı bir şekilde konuşur.
Ana-baba, Müslüman olmasa bile, İslâm dîninin mubah kıldığı şeylerde onlara itaat eder. Çünkü Ailâhü Teâlâ'nın rızâsı onların rızâsında, gadabı da onların gadabındadır. Evlâd, malından ana babasına verir.
Evlâd, ana babasına sevgi, şefkat ve merhametle bakar. Onun her bakışı için makbul bir hac sevabı vardır.
Onların hizmetlerinde bulunur, hizmetini başkalarına havale etmez. İnançsız bile olsa onlara yaptığı hizmetten dolayı kibirlenmez. Dünyada onlara karşı iyi muamelede bulunur. Kur'ân-ı Kerîm'de "Onlara dünyada ma'ruf surette musâhabet eyle. (dine aykırı olmayan hususlarda kendilerine yumuşaklık göster, onlara insan-, lığa ve dinin hükmüne uygun bir şekilde muamelede bulun)." (Lokman Sûresi, âyet 15) buyurulmuştur.
Yolda onların önünden yürümez. Onlara, isimleriyle hitâb etmez. Kur'ân-ı Kerîm'de olduğu gibi (anacığım, babacığım) diye seslenir. Çünkü Kur'ân-ı Kerîm'de Hz. İsmail (a.s.) babasına (meâlen) "Ey babacığım, dedi; Ne emir olunuyorsan yap! Beni inşâallah sabredenlerden bulacaksın." (Saffât Sûresi, âyet 102) demiştir.
Ana babaya âsî olmak, büyük günahlardandır. Onlardan birine sövülmesine, sebep olmak, isyana yaklaştıran şeylerdendir. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder