ANA-BABANIN VAZİFELERİNDEN BAZILARI
Annenin çocuğunu emzirmesi sünnettir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) "Çocuk için anasının sütünden daha hayırlı süt yoktur." buyurmuştur.
Ana-baba, yeni doğan çocuğun ağlamasından rahatsız olmamalı. Çünkü çocuğun ağlaması; zikir, tehlîl ve Allah'ı hamd, ana babası için de duâ ve istiğfardır.
Ana-baba çocuk konuşmaya başladığı zaman önce, yedi defa tekrar ederek kelime-i tevhidi (Lâ ilahe illallah) öğretir.
Yedi yaşına geldiği zaman namaz kılmasını söyler, on yaşına geldiği zaman, namaz kılmıyorsa (hafifçe) vurur. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) "Çocuklarınız yedi yaşına geldikleri zaman namaz kılmalarını emredin. On yaşına geldikleri zaman da (namaz kılmazlarsa hafifçe) vurunuz." buyurmuştur.
On yaşına geldiği zaman yatağını ayırmalı. Onlara merhamet ve lütufla muamele etmeli. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) "Bir kimsenin ailesinin; çoluk çocuğunun ihtiyaçlarını karşılaması Allâhü Teâlâ'nın gadabını söndürür, kişinin sevab ve derecelerini artırır." buyurmuştur.
Çocuğun yaramazlığına üzülmemelidir. Peygamber Efendimiz (sav.) "Çocuğun küçüklüğündeki yaramazlığı, büyüdüğü zaman aklının ziyâde (çok zeki ve akıllı) olacağına alâmettir." buyurmuştur.
Çocukları şefkat ve merhametle öpmeli. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) "Çocuklarınızı çok öpünüz. Çünkü sizin her öpmenize karşılık cennette bir derece vardır." buyurmuştur.
Sahabeden Akra' (r.a.), Peygamber Efendimizi (s.a.v.), torunu Hz. Hasan'ı öperken görünce 'Benim on tane evlâdım var, onlardan hiçbirini öpmedim.' dedi. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (s.a.v.) "Merhamet etmeyene merhamet olunmaz." buyurdu. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder